با این کردارها
هر روز مستحق اخراجم
و تو تنها به تذکری بسنده میکنی
و می ترسم،آنگاه که بر کرانه ی صبرت تکیه زده ام
فرو بریزد منزل غرورم با همه ی اسباب و اثاثیه اش
