روشنفکر

 روشنفکــــرم ؛

با یک سبیل نیچه ای

در کنار یک بغل از کتابهای نخوانده

و حرف های تاریخ انقضا گذشته غربی

و بلغور کردن چند اصطلاح خارجکی

 

اینجا امریکاست

به سرزمین آرزوی ها و فرصت ها خوش آمدید ...

اینجا بازاریست برای فروش بردگان و دخترکان

و دادگاهی برای تبرئه مجرمان

و  ملجاء اغواگران

     * * *

اینجا امریکاست

صدای ما را از قطب توحش

 عالم می شنوید...

  

فرمول

بعضی انگار فرمول عالم

 را هنوز خوب نفهمیدند

یعنی:در خلوت با حیا

و در جِـلوت بی حیا اند

معادله مجهول

 معادله چند مجهولی شده ام

بیا و حلّـــــــــم کن ...

 

 

بها

اگر بهای آمدنت

رفتن من است

پس اینقدر این پا و آن پا کردن

برای چیست ؟

روز نکبت

درست یادت هست اولین گلوله ای 

که از دهانه تفنگ رها شد

و اولین آه مادری که با صدای

قهقه های سران بلا در هم آمیخت

و خانه ای که با اهلش مدفون شد

 و تنهایی پسرک با حرامزادگان عالم را ...

           * * *

حالا شصت و شش سال از آن 

روز نکبت می گذرد

و لشکر اعدا مانده است 

در یک توهم عمیق تاریخی ...

        * * *

و ما هنوز در آرزوی خواندن دو رکعت نماز شکر

به امامت حضرت اقیانوس

در سرزمین آباء و اجدادی مسلمین

چشم به جاده دوخته ایم ...

 

سمت خدا

خدایا ببخشید از اینکه

فعلا سمتتان،به برکت

مدیران جهادگر فرنگی

تعطیل شده است

    * * *

کور راهی بود

در این ظلمت کده

که فعلا ...

فریاد

و خدا گفت:

گناهانت را آرام

برایم نجوا کن

بنده حواسش نبود و

بلند فریاد کشید

نقاش

نقاش خواست حرف دنباله دار بکشد

لحظه ی مرگش فرا رسید

 

پی نوشت:

حضرت حق:ای موسی ؛آرزوی بسیار نداشته باش ،زیرا

دلت را سخت میکند و کسی که دلش سخت

شد از من دور میشود(کافی 8/42)

 

پسند

با پسند دیگران

ذوق زده شد و

دهکده ی وجودش

با فوران آتشفشان تکبر سوخت

و خاکستر غرور خشکاند

درختان سبز جنگل تواضعش را