دعوت

گاهی یک دعوت

آن هم ناگهانی

آن از طرف تنها امام خوبی ها

در همین حوالی

همه چیز زندگیت را به هم می ریزد

و من عاشق این آشفتگی ام

پ.ن: انشالله در چند روز آینده_ به طور کاملا اتفاقی _ مهمانی حضرت رضا (ع) هستیم...

پناه

بعد از رفتن

نه برای خانه همیشگیش

دست و پا زد

نه برای رخت تنش

   .....

راستی این زمان ها

چه کم توقع میشود

این بشر دو پا

برعکس

چند روز بودنش

     .....

حالا قبر پناه تنهایی و

کفن تنها یادگار دنیایی

   .....

و شاید چند تکه عمل

دست و پا شکسته

از ایام بی وفایی

جایزه اسکار

جلو خلق الله ات

یک عابد تمام عیار

جلو نفسم

یک بله چشم،قربان گوی بی سواد

نقشم را خوب بلدم

نمی خواهی به من

جایزه اسکار

تناقض گویی دهی

پدر

وقتی

پدر خانواده

میگوید

نه

یعنی

نه

این را

اهل خانه

بفهمند

و

کد خدای زورگو

در کله ی پوکش

فرو کند

پی نوشت:اندر حکایت بازرسی های شرمانه از مراکز نظامی و دانشمندان عزیز هسته ای

کَر

مرگ لحظه به لحظه

ندای

بر بندید محمل ها را

سر میدهد

و من

هر روز کَـر تر از دیروز

فقط به تماشا نشسته ام